Unha lingua, unha fala.

Moitas veces, tivemos que escoitar: “ El gallego no és una lengua”, "El gallego no és una lengua científica", “ Con el gallego no vas a ningún lado”....

O galego é a miña lingua, a dos meus pais e a dos meus avós, a dos meus devanceiros, e polo tanto será a dos meus fillos. A lingua dos arrolos, a das verbas xeitosas cheas do agarimo dunha nai polos seus fillos.

Quero aplicar a miña ciencia á lingua, para pintar a face do noso maior ben colectivo, a nosa mellor herdanza, a mellor tarxeta de presentación dun pobo: a lingua galega.

Verbas fermosas

A anduriña ou andoriña (Hirundo rustica) é unha pequena ave insectívora migratoria que se atopa en África, Europa, Asia e América. As anduriñas europeas pasan a primavera viaxando cara o norte, chegando mesmo ata o Círculo Polar Ártico, mentres pasan o inverno en África. 
"Andoriña que voa a rentes da terra, chuvia venta"





Aloumiño (substantivo masculino)
"Cando falaba del, todo eran aloumiños". Afago
"A nai facíalle moitos aloumiños ao neno". Caricia






Xoaniña (sustantivo femenino)
Insecto pequeno de forma redondeada, de vermello brillante con pintas negras (seis ou sete puntos negros).  Amén coñecida como: "Xoana, costureira, maruxiña, reirrei, barrosiña, avoíña, papoia, buxaniña, papasol, catasol, etc."



Enxebre: (adxetivo)
Característico e propio dunha cultura ou dun territorio. 








Pelouriño

Lareira

Lar

Lembranza

Morriña

Saudade

Cóxega

Bricadeira

Larpeirada

Ledicia

Esmorga

Foliada

Garatuxeiro

Loamiñeiro

Pailán

Trapalleiro

Petisco

Boneca

Berce

Axóuxere

Agarimo

Cativo

Meigallo

Rabudo

Amizar

Luar

Lóstrego

Treboada

Brétema

Luscofusco

Solpor

Serán

Golfiño

Ollomol

Curuxa

Bolboreta

Besbello

Tartaruga (sapoconcho)

Avelaíña

Paparroiba (Paporubio)

Vagalume

Ruliña

Parrulo

Merliña

Caluga

Colo

Cóbado

Crocodilo

Luvas

Asubío

Gardamallas

Acivro

Alecrín

Toxo

Folerpa

Fervenza

Bicos

Bágoas


Ningún comentario:

Publicar un comentario